μυστηριο

Ακου τι σκεψεις κανει ενας ανθρωπος μπροστα σε μια φωτογραφια.
Ειναι μυστηριο πραγμα μια φωτογραφια. σε συνδεει με μια στιγμη που ησουν εκει, κ εκεινη ηταν εκει, και βλεπεις στα ματια της αυτο που εβλεπες και τοτε.
Μυστηριο πραγμα να βλεπεις την αγαπη σε μια φωτογραφια.
Θα μου πεις, παντου τη νιωθεις, καθε στιγμη.
Αυτο ειναι ενα μυστηριο οταν δεν εισαι ερωτευμενος, οταν δεν αγαπας.
Δεν ειναι μυστηριο για μενα αυτο.

Μπορω να κλεισω τα ματια μου και να σε κοιταξω στα ματια, ξερω ακριβως σε τι αποσταση απο τη μυτη σου ειναι τα χειλη σου, μετρωντας σε χειλη παντα, γινεται αυτο, αρκει να κανεις πολλες διαδρομες με τα χειλη σου, θα δεις.
Και ειναι μυστηριο οτι σ εχω μαζι μου συνεχεια, και ενα κομματι μου το αφηνω εκει. Ειναι κατι απτο, σαν να αγγιζω το πλευρο μου και αυτο να μην ειναι εκει, σαν να κοιταω το προσωπο μου και να λειπει το στομα.
Και ειναι μυστηριο οτι δεν νιωθω μισος, αλλα ολοκληρος, πιο ολοκληρος απο ποτε.

Δεν με νοιαζει να ξερω τι θα γινει, και σε ποια θαλασσα θα καταληξω να απλωθω, ομως υποσχομαι οτι θα στρεψω το ποταμι μου σε σενα, κ ισως που ξερεις, να καταληξουμε στη θαλασσα μαζι.