Pedestrianity pt.1

Υπαρχουν συναισθηματα που δεν ειναι αρκετα λογοτεχνικα για να περιγραψεις, δεν αξιζουν, η αξιζουν υπερβολικα, ειναι τα ενστικτα, η ο ηχος που ακους οταν ξυπνας το πρωι, οχι στα αυτια σου, η μουσικη, η μουσικη ειναι κατι που δεν μπορεις να περιγραψεις, η ζηλεια ειναι κατι που δεν μπορεις να περιγραψεις, και η ζηλεια για κατι που δεν σε ενδιαφερει πραγματικα, ο εγωισμος, η οι στιγμες που δεν σκεφτεσαι, υπαρχουν, ναι, η πλειοψηφια των στιγμων ειναι πραξεις που στερουνται της σκεψης, τα κανεις, απλα, επειδη, απλα, μπορεις. Τις στιγμες που ο κοσμος απεχει, η εσυ απεχεις απο τον κοσμο, αυτο το διφορουμενο σχημα με πιεζει αφορητα, δεν μπορω να το περιγραψω, δεν εχω τυψεις για εκεινες τις στιγμες, αντιθετα εχω τυψεις για τις στιγμες που σκεφτηκα, συνηθως μενω να σκεφτομαι. Οι ανθρωποι γυρω μου μοιαζουν να πιστευουν οτι ειναι απολυτα ενσυνειδητοι καθε στιγμη, αυτο μοιαζει κριτηριο ωριμοτητας, δεν εισαι πλεον παιδι, ω τι κριμα, δεν ειμαι πραγματικα, γερος ειμαι, και στηνω το θεατρακι μου, και παιζω το δικο σας, δεν εισαι αστειο? Παιζω τους ρολους που μου επιβαλλει ο θιασος που εχω επιβαλλει στον εαυτο μου, ειναι αστειο, πως ακομα και εκει εχω τον ελεγχο, δεν μπορω να σκεφτομαι οτι σκεφτομαι τα παντα.
Με κουραζει η συνεχης ελευθερια που επιβαλλω στον εαυτο μου, ειναι περα απο καθε επιπεδο που μπορεις να κατανοησεις, δεν προκειται να με κατανοησεις, το μονο σιγουρο, κ ας σου εχω πει τα παντα, ανοιχτα καθαρα και ξαστερα, δεν μπορεις να με καταλαβεις, εισαι τα λογια μου, εισαι η εικονα μου, εισαι εγω.
Εφερες στη ζωη τα φαντασματα σου, και πηραν σαρκα και οστα.
Ενας κανονας.
Ο κοσμος γυρω μου,-ειναι πολυ πεζος για μενα-η εγω,-ειμαι πολυ πεζος για μενα-.

Hell is where the heart is...

Confide in me and tell me, why the worthless never die
And tell to me my darling, why we cast our pearls to swine
Please come to me and show me, why the dead refuse to bleed
Why nothing lasts forever, and the past can't be retrieved
I am the alpha and the omega; I am the beginning and the end.
I am the answer I am the enigma; I am the flame which never ends
No love will ever save you, no kisses are too deep
No cross will give you answers, or satisfy your needs
No faith will give you pleasure, that takes away the pain
But hate will give you meaning, and make you feel again
I am the alpha and the omega; I am the beginning and the end.
I am the answer I am the enigma; I am the flame which never ends
Are we living just for pleasure, or for reasons yet unknown?
Let us realize our secrets, when we reach into my soul
Let my dreams be remembered, when I lay down not to sleep
Hell is where the heart is, it's a place for you and me
I am the alpha and the omega; I am the beginning and the end.
I am the answer I am the enigma; I am the flame which never ends

A thousand kisses deep....

Don't matter if the road is long
Don't matter if it's steep
Don't matter if the moon is gone
And the darkness is complete
Don't matter if we lose our way
It's written that we'll meet
At least, that's what I heard you say
A thousand kisses deep

I loved you when you opened
Like a lily to the heat
You see, I'm just another snowman
Standing in the rain and sleet
Who loved you with his frozen love
His second hand physique
With all he is and all he was
A thousand kisses deep

I know you had to lie to me
I know you had to cheat
You learned it on your father's knee
And at your mother's feet
But did you have to fight your way
Across the burning street
When all our vital interests lay
A thousand kisses deep

I'm turning tricks
I'm getting fixed
I'm back on boogie street
I'd like to quit the business
But I'm in it, so to speak
The thought of you is peaceful
And the file on you complete
Except what I forgot to do
A thousand kisses deep

Don't matter if you're rich and strong
Don't matter if you're weak
Don't matter if you write a song
The nightingales repeat
Don't matter if it's nine to five
Or timeless and unique
You ditch your life to stay alive
A thousand kisses deep

The ponies run
The girls are young
The odds are there to beat
You win a while, and then it's done
Your little winning streak
And summon now to deal with your invincible defeat
You live your life as if it's real
A thousand kisses deep

I hear their voices in the wine
That sometimes did me seek
The band is playing Auld Lang Syne
But the heart will not retreat
There's no forsaking what you love
No existential leap
As witnessed here in time and blood
A thousand kisses deep

Την ανησυχησες, την ξαγρυπνησες, την εκνευρισες, τη στεναχωρησες, ολα αυτα μαζι?
Την νοιαζεσαι?

Ναι :)

Καλημερα λοιπον...

listening to: Isis-20 minutes 40 years

Τα στεγανα ερμητικα κλειστα, κ αραγε γιατι? Πηγες καπου που δεν εχει παει κανεις πριν.

Ηρθα και πρεπει να φυγω παλι, παντα ετσι δε γινεται? Την εχω μαθει τη ρουτινα πλεον.

Χαθηκαν και τα συμβολα, χαθηκε η ηχω απο κατω απο τον ηχο, μια φαση ειναι κ αυτο.

Κ οι κομητες παντα επιστρεφουν, κ το ηφαιστειο βραζει απο κατω.

Εκλεισα καλα ομως. Το ξερεις ποσο καλα εκλεισα? Μεθοδικα, συστηματικα, εκλεισα τα παντα. Καθρεφτης? Εκεινος, οχι Αυτος, Αυτος γυριζει στα σκοταδια, θελει να κοιμηθει.

Μεσα στον υπνο μου ημουν ξυπνιος και ακουγα την καρδια μου. Για να ξυπνησω στην πραγματικοτητα επρεπε να κοιμηθω στον υπνο μου, αλλα δεν μπορουσα, ακουγα την καρδια μου και Εκεινη ηταν καπου εκει.

Ισως να μη θελω να ακουω αλλο.

Η ισως μονο τετοιες ωρες, που ειμαι μονος.

Μου εχει λειψει απλα,το απλο, καθαρο, μοναχικο, δικο μου.

Εχει τιμημα να ταξιδευεις με αλλους.

Δεν πειραζει.

Απλα μου εχει λειψει η Σιωπη.

Archive - You make me feel

Your love is like no other
I want when we're together
Our love to be forever

You make me feel ( you make me feel )
You make me feel ( you make me feel )
You make me feel ( you make me feel )
You make me feel stronger

Your love is like no other
I want no other lover
Our love will be forever

You make me feel ( you make me feel )
You make me feel ( you make me feel )
You make me feel ( you make me feel )
You make me feel stronger

Αιε

Αναμνηση Βολεμα

Γαμος
Δρομος Ελπιδα
Ζωη
Ηλιος Θυελλα
Ισως
Κοπελα Λιμανι
Μονος
Νιωθω Ξανα
Ομαδα
Ποναω Ρευστα
Σκοταδι
Τιναζω Υστερα
Φωναζω
Χωρις Ψεμα
Ωραιος…

Beaucoup trop plutot..

Πόνος Απαραίτητος. Βία. Γέννα. Δάκρυ. Ένστικτο. Ζωή. Ηλιθιότητα. Θάνατος. Ίσως. Κακία. Λατρεύω. Μόνο. Νιώθω.Ξανά. Όταν. Πονάω. Ρούχο. Σκισμένο. Τώρα. Υπέροχα. Φοράω. Χωρίς. Ψυχή. Ωμέγα…

Lolita..

Εγω.
Ειμαι εγω.
Τα χερια.
Τα ποδια.
Η καρδια.
Το κεφαλι.
Ο προκρουστης.
Το δωματιο.
Το σπιτι.
Η γειτονια.
Το χωριο.
Η πολη.
Η χωρα.
Ο κοσμος.
Το συμπαν.
Απλα.
Εγω.
Απλα.
Τραβώ.
απλα...
..εγω.-

........

ενω παιζει το "phantom of the opera" 

(απο το ομωνυμο soundtrack)

Το δυσκολο ηταν παντα η ειλικρινεια. Ολοι θελουν να ακουσουν αυτο που περιμενουν, ολοι περιμενουν αυτο που δεν ηταν, η που δεν ειχαν. 

Τι δουλεια εχεις εσυ με αυτα? 

Σκεφτομαι τη συνειδητη αυτουποβαθμιση σε κατι μισητο, μονο ετσι σταματουν να εχουν απαιτησεις εκεινοι.

Τελμα. Με τρομαζει η ακινησια, το πιο δυσκολο ειναι να ξεφυγεις απο τα δεδομενα σου. Κ αλλοι το χουν κανει, μηπως εσυ δεν το εχεις? 

Εχω κ εγω τις αναγκες μου.

Μια αγκαλια.

Αληθεια.

Αγαπη?

Καποιον αξιο να αγαπω. 

Παραμενω μαλλον αξιος εγωιστης, κ εκεινοι παραμενουν αξιοι συνηγοροι του κυνισμου μου. Η μαχη ειναι οριακη και χανουμε Αποκληρε. 

Ουτε εσυ εισαι καταφυγιο πια. Ειμαι καθρεφτης, κανεις δεν το εχει καταλαβει αυτο, δωσε μου φως και θα σε θαμπωσω, δωσε μου σκοταδι και θα σε καταπιω. Κ τωρα ειμαι ο χειροτερος των ανθρωπων, κλεισμενος σε φερετρο με καθρεφτες.

Κ ειναι σκληρο να σε πνιγει ο εαυτος σου.

Αντανακλαση

ενω παιζει το "reflection" (lateralus,tool)

Ποιος ρυθμος εσωτερικος κινει τα ακινητα? Θα μου πεις γιατι ρωταω.

Γιατι ρωτας?

Το μελλον ειναι το η ιδια στιγμη σε αλλο χρονο? Οπως το εδω για καποιον αλλον ειναι εκει? 

Υπαρχουν στιγμες που βλεπω το μελλον σε οσα περασαν. Ειναι πιο απλο απο οτι νομιζεις.

Οι ανθρωποι δεν αλλαζουν, γελαστηκες μαλλον. Εσυ νιωθεις οτι αλλαξες? 

Ειμαι πιο λιγος.

Αλλαξες?

Αγαπας τις περιληψεις, η ουσια απογυμνωμενη μοιαζει τοσο λιγη, τοσο απλη. Λες να εχει δικιο ο Γ.Σ. ??

Το εχω ξανασκεφτει. Ο κοσμος ειναι απλος.

Με τα ματια μου εχω προβλημα.

Ειστε συνολα απωθημενων των πιο πριν απο εσας, και ειμαστε φτιαγμενοι απο τα ιδια ατομα ξανα και ξανα απο την πρωτη στιγμη μεχρι και τωρα. Και φορες το φορτιο μοιαζει αβασταχτο.

Και τα αστερια καταρρεουν αστερι μου.

Ενα δυο τρια τεσσερα. Κουραστικα να προσπαθω να συμπληρωσω την τετρακτυς, η ιερη μοναδα μοιαζει τοσο απομακρη. Μια τελευταια προσπαθεια κανω, και τωρα εχω ελεος, εχω οικτο, και τωρα δεν τα χρειαζομαι.

Δεν θα κουβαλησω τις ζωες σας αλλο. Δεν ξερω με τη δικη μου τι να κανω βασικα.

6 και 8 14 5 48 12 3 σταματα να με στοιχειωνεις. 

Εχω ηδη στο μυαλο μου τον επομενο κοσμο, για αλλη μια φορα απετυχα, και δεν τελειωνει εδω. Δεν μπορω να βγω απο τον καθρεφτη, εχω κοπει ως εκει που δεν παει, κ Εκεινα ακομα διψανε. 

Δεν εχει αλλο αιμα.

Ακουω ηδη τα βηματα Του, θα κρυφτω εδω μεχρι να κανει αυτο που θελει.

Εγω τον αφησα.

Χαμογελασα λιγο.

Στην αλλη ζωη λοιπον. Συντομα.

Β00Ι

Να αγαπας.
Γυναικεια φωνη σε φοντο μπλε ιριδιζον, εμμονες οι ατελειωτες, ωρες, περνανε ετσι απλα χωρις νοημα, ατερμονα ειναι η λεξη μαλλον, ωραια λεξη, και η σκεψη πουθενα δε βγαζει.
Θελει θυμιαμα να φυγουν οι δαιμονες, κ πανε τοσες ζωες που φευγεις εσυ, κ αναρωτιεσαι, μηπως εσυ εισαι.
Ο Δαιμονας.
Ενας δρακος ειναι παντου, αυρα ουρανιου τοξου, ακαταληπτη στα ματια τα οργανικα, machine και μου θυμιζει μαχη, anima και μου θυμιζει ζωο, και στη μαχη λογικου και αλογου χανεις παντα ορθογραφια, ειτε ειναι εγω ειτε ειναι γυρω μου.
Και το μονο που ηθελα ειναι να με καρφωσω στην καρδια.
Και δεν θελω λογικη, ευχολογια ανευ νοηματος, ανομηματος μονο συνεχεια, μη μοναν οψιν, και υπ'οψιν κρατα οτι ποτε δεν θα γευτεις την πλατη σου, ο ιδιος σου ο εαυτος ειναι περα απο τις αισθησεις σου.
Μονο μαντευεις και μιλας ακαταληπτα. Μη μιλας καθολου.
Η απλα πες τα ολα, η πες τα ολα, απλα.
Οι φιλοι ειναι ανθρωποι, οι ανθρωποι δεν ειναι φιλοι, κ τα ματια του καθενος δεν βλεπουν τα ιδια χρωματα.
Κ ετσι φευγουν, και εσυ πλεον, δεν κρατας κανεναν, τοσες ζωες προσπαθεις, κ ολοκληρος παλευεις να εισαι.
Κ ομως ενα κομματι παντα λειπει.
Ο κοσμος ειναι απλος, και τιποτα δεν υπαρχει που αλλος να μην το εχει πει.
Δρακοι πλεγμενοι να καθονται ηρεμα αγκαλια, χωρις να καινε ο ενας τον αλλον.
Παροτι μπορουν.
Κουραστηκα.
Δεν μπορω να θυμαμαι ολους εκεινους που ειμαι για ολους εκεινους που θελουν να ειμαι. Κ αυτο που ειμαι? Κ εσυ θα το θελες αλλιως.
Κ εγω.
Κ αν δεν μπορεις να προσδιορισεις ποσες ευτυχιες υπαρχουν, κοιτα απλα γυρω σου, δεν ειναι χειροτεροι εκεινοι. Εσυ εισαι ο προβληματικος. Ειπες.
Κ ομως σε ελεγχω εγω, γιατι εγω εισαι, κ εσυ κ εσυ κ εσυ.
Ειμαι πολυ γερος για αυτα, κ νιωθω οτι φτανω στο τερμα.
Χειμωνες και καλοκαρια, αυτο μου εμεινε, οταν χασεις κατι το εκτιμας, αυτο ειναι αληθεια.
Απο τη μια. Απο την αλλη λατρευω τα κλισε, ειναι προβλεψιμα. Χωρις εκπληξεις.
Για αυτο και τα κοροιδευω.

Δεν ειμαι πουθενα, ειμαι παντου, και μιλω γλωσσα αλλη.