30/05/2007

Coldplay----Green Eyes

Honey you are a rock
Upon which I stand
And I come here to talk
I hope you understand

That green eyes
Yeah the spotlight shines upon you
And how could anybody deny you
I came here with a load
And it feels so much lighter
Now I met you
And honey you should know
That I could never go on without you

Green eyes

Honey you are the sea
Upon which I float
And I came here to talk
I think you should know

That green eyes
Youre the one that I wanted to find
And anyone who tried to deny you
Must be out of their mind

Because I came here with a load
And it feels so much lighter
Since I met you
And honey you should know
That I could never go on without you
Green eyes
Green eyes
Ooh ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh ooh

Honey you are a rock
Upon which I stand

09/05/2007

Α0 Καρδια-Μυαλο Κυκλικη σε εξι στασεις

Σταση πρωτη.

Ολοι ειναι παραπανω απο αυτο που φαινεται. Το ξερει ο Αποκληρος, το εμαθε με τα χρονια.

Σταση δευτερη.

Οταν κλεινουν τα ματια ανοιγουν οι ψυχες. Αγκαλια, κ οι αυρες σου να αγγιζουν τις δικες της, κ να ναι απλα το συναισθημα εκει, κλεισε τα ματια για να κλεισεις τη λογικη που κλεινει τα ματια..Τα αλλα ματια.

Δες με τα δικα σου τα ματια.
Μα εχω μυωπια.

Σταση τριτη.

Η μουσικη στ αυτια σου δυνατα. κ συνειδητοποιεις οτι τη μουσικη την ακους με το μυαλο σου, ισως τους φαινεται απλο σαν σκεψη, αλλα εσυ Αποκληρε αργησες να το συνειδητοποιησεις.

Οποιος εχει αυτια ας ακουσει λοιπον...Δεν ειναι αστειο?

Τον θυμασαι τον εαυτο σου Αποκληρε, την στιγμη που ολα επρεπε να ειναι ευτυχια, να βρισκεται ενα βημα απο τον ευρισκομενο στην ακρη του γκρεμου road runner, και ξαφνικα να καταστρεφονται τα παντα εκτος απο την ακρη του γκρεμου με το βρωμοπουλο. Κ δεν ειναι τοσο οτι σε κοροιδεψε μετα κ εφυγε, ειναι οτι οσο πλησιαζες χαμογελαγε, λες κ ηξερε.

Σταση πεμπτη.

Και απομεινε μονος να πινει μπυρες, με εναν λαγο αγκαλια, πανω σε εναν αρκουδο-αγκαλιτσα, εξω η ταμπελα με το ονομα του, μεσα το ονομα του με ταμπελα, τα πηγατε καλα κ σημερα κυριε, ετοιμαστε τη λιστα της επομενης μερας, δεν το θυμαται κ κανεις εξαλλου...Χρουμφ Παρασκουακ

Και παντα κατηγορεις τον εαυτο σου.

Σταση εκτη, αφετηρια

Σημερα η μουσικη ειχε εναν περιεργο τροπο να λεει αυτα που σκεφτεσαι. Δεν ακουω στιχους, δεν χρειαζεται, η ουσια ειναι στο δαχτυλο που χτυπαει τις χορδες του μπασου, στο ποδι του κιθαριστα που χτυπαει το ρυθμο στο πατωμα, στα ιδρωμενα χερια του drummer και στην καρδια του που συντονιζεται με την κασα. Στα υπογεια ειναι η θεα ελεγε ο στιχος, αλλα μαλλον απλα ακουγεται ωραια. Το συναισθημα που δεν μπορεις να περιγραψεις, αλλα οταν συντονιζεται σε κατακλυζει, τα δαχτυλα που χτυπανε στο πιανο, οι δυο καρδιες που στελνουν παλλομενη ενεργεια, εξω η νυχτα παντου κ πουθενα, κ πατας στην λεπτη κοκκινη γραμμη, κ σκεφτεσαι αυτο που σου ειπαν για τον πυργο των Αθηνων οταν ησουν στην πορτα του, οτι εκει εισαι ασφαλης, γιατι αν πεσει, θα πεσει απο την αλλη, οπου θα υπαρξουν περισσοτερα θυματα. Μερφυ εισαι λιγο μαλακας, συγνωμη κιολας.

Σταση εβδομη, η πρωτη?

Κ σκεφτομαι οτι την επομενη φορα που θα περασω απο την τεταρτη, θα πατησω το κουμπι κ θα κατεβω..Κι ας μου φανηκε τρομαχτικο αυτο που ειδα, μπορει να ναι και απο τη μυωπια κ να παρεξηγησα...

Περιεργο να βλεπεις με τα δικα σου τα ματια Αποκληρε, αν δεν μπορεις να τα εμπιστευτεις..